Opis obrazu

Obraz przedstawia wnętrze pokoju z centralnie umieszczoną postacią siedzącą na łóżku. Barwy są subtelne: dominuje ciepły brąz i złoto, z dodatkami szarości i bladego błękitu. Światło wpadające przez okno z lewej strony tworzy delikatne cienie, nadając całości przytulny, choć nieco melancholijny nastrój. Kompozycja jest minimalistyczna, a artysta postawił na prostotę kształtów i fakturę pociągnięć pędzla, co przypomina nieco impasto. Styl malarski jest luźny i spontaniczny, jakby tworzony "na szybko", co dodaje scenie pewnego uroku. Bez wielkich filozofii. Ten obraz ma coś w sobie, co sprawia, że człowiek może poczuć izolację, ale i spokój jednocześnie. Może przywołać wspomnienia samotnych poranków, kiedy jeszcze nie wiadomo, jak potoczy się dzień. Klimat jest trochę nostalgic, ale też ciepły i bliski sercu. Moje serce się śmieje! Jakbyśmy mogli usiąść na tym łóżku i po prostu być. Ma jednak taką przyjemną, codzienną magię, którą trudno opisać słowami.