Opis obrazu

Obraz emanuje tajemniczością. Widzimy na nim twarz kobiety, której rysy stapiają się z architektoniczną strukturą przypominającą Wieżę Babel. Kolory są stonowane, dominują odcienie brązu, sepii i delikatnego błękitu. W tle unosi się zamglona aura, tworząc wrażenie snu. Kobieca twarz z zamkniętymi oczami, jakby pogrążona w zadumie, zwraca uwagę soczystymi czerwonymi ustami. Całość emanuje melancholią i refleksją. Artysta posłużył się techniką olejną, subtelnie łącząc realizm z surrealizmem. Linia jest płynna, a delikatne przejścia tonalne nadają obrazowi głębi. Nastrój, który bije z tego dzieła, jest nieco przytłaczający, lecz jednocześnie hipnotyzujący. Widać rękę mistrza, ale też duszę marzyciela. "Patrzyłam na to długo, aż zrobiło mi się smutno jak w deszczowe dni," mogłoby powiedzieć dziecko, zastanawiając się nad historią ukrytą za tą postacią. W obraz wpisana jest pewna nostalgia za utraconym czasem, może i za niespełnionymi marzeniami. Patrząc na tę twarz, człowiek zastanawia się, co skrywa się za tym spokojnym obliczem. Dreamy, tak bym to nazwał w jednym słowie po angielsku. Obraz pozostawia miejsce na osobistą interpretację. Czy to symbol przemijania, czy może poszukiwania? Każdy znajdzie w nim coś dla siebie, a każde spojrzenie odkrywa nową warstwę emocji.