Opis obrazu

Obraz przedstawia kobietę w stylu kubistycznym. Dominują tu stonowane kolory – delikatne odcienie fioletu, biel oraz czerń. Kompozycja jest prostolinijna i minimalistyczna, z wyraźnie zarysowanymi kształtami. Twarz kobiety jest pełna spokoju, a jej zamknięte oczy dodają tajemniczości. To trochę jak zagadka, którą chcesz odkryć. Linia konturowa jest gruba i zdecydowana, co nadaje obrazowi graficznego charakteru. Technika przypomina mi styl Picassa, choć jest tu coś unikalnego, almost uncatchable. Obraz wywołuje uczucie wyciszenia, ale też nutę niepokoju. Może to te zamknięte oczy, które skrywają emocje. Patrząc na nią, czuję, jakby czas zwolnił. Jakbyśmy oboje zanurzyli się w chwili zadumy. Kompozycja jest przemyślana, każdy element ma swoje miejsce i znaczenie. Równocześnie wydaje się, że obraz powstał spontanicznie, jakby artysta dał się ponieść chwili. Mam ochotę spytać: "Co ona sobie myśli?". Dziełko jest niezwykle sugestywne. Jeden z tych obrazów, które wciągają swoją prostotą. Daje poczucie spokoju, ale i ciekawość oraz refleksję nad wielowymiarowością ludzkiej natury. Artysta umiejętnie balansuje ekspresję z subtelnością, tworząc dzieło, które z łatwością wpisuje się w nowoczesną estetykę. I to jest fajne. Mama mówi, że to piękne, ale ja myślę, że to też trochę smutne.