Opis obrazu

Obraz emanuje tajemniczością i niepokojem. Przeważają ciemne, ciężkie kolory: głębokie brązy i czernie, które kontrastują z chaotycznie rozprowadzonymi smugami bieli i czerwieni. Wygląda jak twarz, ale jest zamazana, jakby widziano ją przez mgłę lub pamięć. Intensywne pociągnięcia pędzlem nadają mu dynamiki, a jednocześnie chaosu. Artysta zastosował technikę impasto, nadając powierzchni chropowatość i trójwymiarowość. Atmosfera obrazu jest melancholijna, lekko przygnębiająca. Można poczuć, jak emocje wbijają się w serce jak igła. To niemalże szept przeszłości, pełen bólu i zagubienia. Patrząc na niego, można zastanawiać się, co ta twarz ma do powiedzenia. Może to echo czyjejś duszy, która chce się wyrwać na wolność. Dla mnie to trochę jak film „Ghost”, gdzie wszystko jest niewyraźne i efemeryczne. A może to tylko moje uczucia. Może to nostalgia, która popycha mnie do takich refleksji. Dziecko powiedziałoby, że obraz jest "dziwny i trochę straszny", ale ja widzę w nim coś więcej. Może to kwintesencja „mrocznego piękna” – dark beauty, która nie daje spokoju.