Opis obrazu

Oto obraz, który na pierwszy rzut oka wprowadza w nastrój spokojnej zadumy. Pastelowe odcienie błękitów i szarości tworzą harmonijną kompozycję, w której centralnym punktem jest dom ze ścianami w odcieniach bieli i szarości. Kształty są zamglone, niedopowiedziane - jakby artysta chciał, żebyśmy sami wypełnili lukę w wyobraźni. W rogu majaczy coś, co przypomina drzwi w delikatnym, żółtawym odcieniu. Atmosfera tutaj jest niemal melancholijna - przypomina mi zimne, jesienne popołudnia, kiedy niebo jest pokryte ciężkimi chmurami. Technika zastosowana w obrazie wydaje się być spontaniczna, pociągnięcia pędzla są widoczne i nieuporządkowane. Mam wrażenie, że artysta postawił na swobodę i intuicję - może wtedy, kiedy tworzył, padał deszcz, a za oknem unosiła się mgła? Dzieciak, który patrzy na ten obraz, mógłby powiedzieć: "To dom, w którym mieszkają ludki z bajki!" I coś w tym jest, bo obraz zdaje się opowiadać historię, której jeszcze nie znamy. Coś jak "once upon a time..." wyłania się z zapisanego w malarskim geście sekretu. To dzieło przywołuje pytania - kim są ludzie, którzy tu mieszkają? Jakie tajemnice skrywa to miejsce? Tak, ten obraz to podróż w głąb własnych myśli i emocji - niesie ze sobą refleksję o domu, o samotności, o poszukiwaniu czegoś, czego sami nie potrafimy nazwać. Myślę, że wielu z nas może poczuć, jak obraz odzwierciedla chwile wytchnienia i niespełnionych marzeń, przemykających przez życie niczym cienie na ścianach.