Opis obrazu

Na płótnie rozciąga się panorama w poziomych pasach wody, brzegu i nieba. Woda szarogranatowa z smugami ochry i perłowych refleksów, z drobnymi falami jak pognieciona tkanina. Horyzont przytulony do ciemnej linii drzew, z ceglastymi plamami jesieni i smukłą wieżą, a obok różowa łódź jak przecinek. Chmury ciężkie, nieco turkusowe, z żółtawymi rozdarciami po zachodzie. Nastrój moody i troche elektryczny. Pociągnięcia pędzla gęste, miejscami impasto, gdzie indziej laserunek, jakby autor mieszał pośpiech z czułością. Czuję ciszę przed burzą, taką naprawde gęstą. Łódka jest różowa i płynie szybko. Może to obraz pamięci, co się kruszy, a jednak trzyma. Patrzę i myślę, że życie raz przyspiesza, raz zwalnia, a fale uczą pokory. Niby pejzaż, a w środku pulsuje opowieść, w której każdy dopowiada swoje.