Opis obrazu

Na płótnie dominuje ptak o królewskiej sylwetce, ujęty w półprofilu, z pióropuszem jak obłok błękitu i fiołku. Kolory wibrują, bordowe i granatowe pióra przechodzą w chłodne błękity, a tło miesza seledyn, zieleń i ochry w miękkich plamach. Kompozycja opiera się na łuku szyi, który prowadzi oko ku ognistemu, drobnemu oku. Pociągnięcia pędzla są swobodne, miejscami impastowe, gdzie indziej roztarte jakby przez mgłę. Czuję spokój, ale też dystans, bo ten elegant wie że jest piękny i nie musi się wysilać. Ten ptak ma śliczną czapkę i wygląda jak król. Styl ociera się o postimpresjonizm, stawia na grę koloru nad linearnym detalem, choć kontur skrzydła zaskakuje precyzją. Rozmyte tło buduje sfumato, dzięki czemu bohater wychodzi do przodu jak z płatka. Myślę o dumie, która bywa krucha, i to mnie troche wzrusza. Finalne wrażenie to jedno krótkie wow.