Opis obrazu

Obraz jest niezwykle klimatyczny i pełen delikatnych kontrastów. Na pierwszy plan wysuwa się kobieta z koroną czerwonych kwiatów na głowie, której włosy rozwiewa wiatr, przeplatając z gałązkami drzewa. Na jej twarzy maluje się spokój, ale i lekka melancholia, jakby wspomnienie cichej nostalgii. Tło to spokojne niebo w odcieniach błękitu i szarości, dodające dziełu przestrzeni i głębi. Artysta prezentuje realistyczny styl, ale z lekkim surrealizmem - gałązki wyglądają jak część jej włosów. Technika nakładania farb jest subtelna, a barwy harmonijnie się przenikają. Patrząc na obraz, można poczuć, jakby ten "breeze" wokół niej unosił też nasze myśli. Jest w tym czegoś magicznego, jakby artysta chciał, abyśmy zatrzymali się na chwilę i poczuli to, co niewidzialne. Moja mama powiedziałaby, że to bajecznie piękne. Dzieło wywołuje w nas poczucie spokoju, ale i zadumy nad pięknem natury i jej delikatnym związkiem z człowiekiem. Ten obraz to prawdziwa poezja w kolorach.