Opis obrazu

Na obrazie widzimy majestatyczną głowę konia, ujętą w ciemnej, ciepłej tonacji brązów i złocistych refleksów. Jego spoglądające na nas oko, pełne życia, zdaje się mieć w sobie jakąś tajemnicę. Strzały światła subtelnie oświetlają grzywę, dodając jej dynamiki i głębi. Cała kompozycja jest starannie przemyślana – skupiona na detalach, co sprawia, że koń wydaje się niemal dotykalny. Światłocień odgrywa tu kluczową rolę, tworząc intymną atmosferę spokoju i refleksji. Kej, jak to mawia moja babcia, prawdziwa poezja pasteli. Artysta użył techniki impastowej, gdzie grubo nałożona farba dodaje tekstury, stwarzając iluzję ruchu w gęstej sierści. Z rozmysłem wykorzystał też niemal fotorealistyczny styl – choć patrząc długo, można dostrzec impresjonistyczne smugi pędzla. Emocje jakie budzi ów obraz, hmm... ktoś może poczuć melancholię, inny zachwyt nad pięknem natury. Ta niesamowita więź między widzem a obrazem jest nie do opisania słowami. Dzieciak mógłby powiedzieć: "Kiedyś będę miał takiego konia, co?". Patrząc na obraz, czujemy ciepło i spokój. Czas zdaje się na chwilę zatrzymać. To piękno i spokojna siła w pełnej krasie. Wow, ten koń jest taki real!