Opis obrazu

Na obrazie dominuje postać kobiety zanurzonej w magicznej aurze. Jej asymetrycznie ułożone ramiona otaczają twarz, tworząc dynamiczny układ linii. Kolorystyka jest stonowana, z przewagą chłodnych odcieni błękitu i zieleni. Kobieta ubrana jest w ciemną, półprzezroczystą suknię, która delikatnie opływa jej sylwetkę, kontrastując z jasnym tłem. To jakby szalony taniec pomiędzy światłem a cieniem, życie w ramie wspomnień. Artystyczny styl obrazu zainspirowany jest secesją, z wyraźnymi liniami i organicznymi kształtami. Tło wypełnione jest prostokątnymi motywami, dodającymi nieco modernistycznego twistu. Całość emanuje melancholią, a może nawet lekką nostalgicznością. Obraz zdaje się mówić o poszukiwaniu własnej tożsamości, o chwilach zatrzymanych w biegu. Tak sobie myślę, że sztuka to coś więcej niż obrazki. Dla mnie ten obraz ma w sobie coś z "mysterious charm". Można w nim poczuć pewien spokój, ale też niepokój, jak uśmiech dziecka na środku pustej ulicy. Lilka wypowiedziałaby się: "Oooo, ta pani jest jak z bajki!" To jedno z tych dzieł, które zostaje w głowie na dłużej.