Opis obrazu

Ten obraz przedstawia surową miejską scenę, zdominowaną przez paletę ziemistych kolorów i prostych form. Budynki układają się w rząd, niczym wyciągnięte do nieba figury, w odcieniach beżu, szarości i przygaszonej zieleni. Kontury są niedokładne, jakby artysta stworzył je w pośpiechu, a może z zamierzoną nonszalancją, co nadaje całości oldschoolowego charakteru. Kompozycja jest z jednej strony uporządkowana, z drugiej – chaotyczna w swej prostocie. Obraz emanuje spokojem, ale i lekkim melancholijnym nastrojem. Atmosfera może kojarzyć się z zimnym, pochmurnym dniem. Styl artysty przypomina mi technikę collagu, łączenia różnych tekstur i płaszczyzn. Użyte techniki malarskie są minimalistyczne, skupione bardziej na wrażeniu niż dokładnym odwzorowaniu rzeczywistości. Patrząc na ten obraz, można poczuć swoistą pustkę, ale i ciepłą nostalgię. Małe dziecko mogłoby powiedzieć: "To wieża w mieście bez ludzi!" Obraz ten skłania do refleksji nad samotnością w dużych aglomeracjach, gdzie mimo tłumów czasem czujemy się jak w miejscu bez imienia. A może to tylko "city blues", który nas ogarnia na widok tej pejzażowo-urbanistycznej łamigłówki. Kusi mnie, by przystanąć i pomyśleć, co kryje się za tymi murami.