Opis obrazu

Obraz emanuje subtelnym splotem barw ziemi—zieleń, brąz i szarość tworzą delikatną harmonię. Kształty są abstrakcyjne, rozmyte, jakby przeszły przez mgłę wspomnień. Cała kompozycja zdaje się tańczyć na granicy snu i rzeczywistości, jak ciepły dzień na wsi. Jest w tym coś w stylu raw, prostego, a jednocześnie głęboko poruszającego. Artysta zastosował technikę impastową, pozwalając fakturze płótna wysunąć się na pierwszy plan. Nastrój obrazu jest uspokajający, jak cisza przed burzą. Możliwe, że to chwila zadumy nad przeszłością, unikalne uchwycenie chwili. Myślę, że każdy, kto spojrzy na ten obraz, poczuje coś na kształt melancholii. Dzięki temu obrazowi można poczuć echo dzieciństwa, jakbyśmy byli znów na łonie natury. Myślę, że taki pejzaż wywołuje tęsknotę za bzami, które kwitły wiosną. Jest w tym coś magicznego, coś, co sprawia, że czuję ciepło i ukojenie. Patrząc na te formy, mam ochotę zanurkować w nie i znaleźć się w swoim własnym, spokojnym świecie. Czasami trzeba po prostu dać się ponieść emocjom i przekroczyć granice rzeczywistości.