Opis obrazu

Obraz, który widzimy, to abstrakcja pełna subtelnych odcieni brązu i bieli. Kolory są delikatne, chwilami niemal zlewają się ze sobą, tworząc atmosferę tajemnicy, jak mgła unosząca się nad porannym lasem. Czasem masz wrażenie, że możesz ujrzeć coś więcej, ale to tylko iluzja, figiel autora. Kształty, choć nieokreślone, przyciągają wzrok i budzą ciekawość. Kompozycja jest doskonale wyważona, jakby artysta postawił wszystko na finezyjną grę światła i cienia. Można tu dostrzec technikę impastu – warstwy farby są fakturalne, nadają dziełu trójwymiarowość. To sprawia, że całość emanuje spokojem, lecz także skłania do zadumy. Styl jest nowoczesny, balansujący na pograniczu minimalizmu. Artysta użył prostych, ale wyrazistych środków, aby zmusić widza do zatrzymania się i refleksji nad tym, co niewidzialne. W obraz wkradł się pewien chaos, ale taki życiowy, który wszyscy znamy. Może wywołać u odbiorcy uczucie ciepła, nostalgii, a nawet lekkiej melancholii – jak opowieść o dawnych czasach. Z pewnym angielsko brzmiącym "mystery". Dzieciak mógłby powiedzieć „to wygląda jak zamazany sen”. I rzeczywiście, obraz jest niczym niejasne wspomnienie, które pojawia się w naszej wyobraźni. Sprawia, że chcesz zostać chwilę dłużej i popatrzeć, może coś jeszcze odkryć. Magiczne, co nie?