Opis obrazu

Obraz przedstawia twarz o subtelnych, miękkich kształtach, ledwo zarysowanych wśród ciemnej, zielonej kompozycji tła. Dominujące odcienie zieleni przeplatają się z żółcią, tworząc atmosferę tajemniczości i nostalgii. To trochę jak sen, gdzie granice rzeczywistości są niewyraźne. Twarz, skierowana ku dołowi, wydaje się zanurzona w myślach lub może marzeniach. Artysta zastosował technikę malarską, która łączy w sobie delikatność pociągnięć pędzla z miękkimi przejściami kolorów. Całość nadaje obrazowi impresjonistyczny styl. Jest w tym coś old-schoolowego, jakby obraz przynależał do innej epoki, a jednocześnie był bardzo współczesny. Ten kontrast dodaje mu jeszcze większej głębi. Obraz może wywołać w odbiorcy poczucie spokoju, a może chwilowej refleksji nad ulotnością chwili. Coś jak "what if?" zatrzymane w kolorach i kształtach. Patrząc na to, ktoś mógłby poczuć lekkie ukłucie tęsknoty za czymś nieuchwytnym. A dziecko mogłoby powiedzieć: "Patrz, ktoś leży i patrzy na gwiazdy!" Kompozycja skłania do zadumy, do poszukania wewnętrznego spokoju i zrozumienia. Moje własne odczucia sugerują pewien rodzaj wyciszenia, choć jednocześnie jest w tym coś niepokojącego. Może to właśnie gra kolorów i światła. Ten obraz na pewno przyciąga i zmusza do zastanowienia się, co naprawdę widzimy.