Opis obrazu

Na obrazie dominują odcienie różu i niebieskiego. Różowe niebo, niczym z bajki, wisi nad spokojnym krajobrazem. Niebieskie drzewa, jakby puszyste chmurki, wyrastają z falistych wzgórz. Wszystko spowite w delikatnym świetle bieli, która nadaje scenie magiczny look. Kompozycja jest harmonijna, pełna spokoju i melancholii. Atmosfera obrazu jest nim niemal uspokajająca. Czujesz się jakbyś był w innym świecie, gdzie czas płynie wolniej. Niebiesko-białe drzewa są jak baśniowe postacie pilnujące tej zaczarowanej krainy. Ten obraz emanuje nostalgiczną tęsknotą za czymś nieuchwytnym. Styl artysty to połączenie impresjonizmu z surrealizmem. Technika, jaką używał, wydaje się być swobodna, z wyraźnymi, dynamicznymi pociągnięciami pędzla. Może ci przypomnieć dziecięce marzenia o miejscach, które istnieją tylko w wyobraźni. Obraz może budzić różne emocje. Można poczuć spokój i jednocześnie nutkę smutku, jakby coś pięknego zaraz miało się skończyć. Może skojarzyć się z chwilą ciszy nad brzegiem tajemniczego jeziora. „Drzewa wyglądają jak brokuły!”, powiedziałby 7-letni maluch. Dzieło to zachęca do refleksji, łączy w sobie piękno z odrobiną surrealizmu. Dreamy atmosfera sprawia, że chce się na chwilę zanurzyć w tej scenerii. Każdy może znaleźć w nim coś dla siebie, coś, co dotknie duszy i zostanie na dłużej w pamięci. Każdy pociągnięcie pędzla opowiada swoją własną historię. Fascynujące.