Opis obrazu

Obraz przedstawia spokojny, jesienny krajobraz, w którym dominują ciepłe odcienie brązu, złota i soczystej zieleni. Delikatne pasma bieli sugerują pierwsze ślady jesiennych przymrozków lub lekkiego, chmurzastego nieba. Horyzont lekko się kołysze, jakby utworzony przez łagodne wzniesienia czy wzgórza. To cisza przed burzą albo po niej, kto wie. Kolory są zmiękczone, jakby same chciały zasnąć na chwilę. Atmosfera dzieła jest nostalgiczna i pełna spokoju. Można prawie poczuć wilgoć powietrza i lekką bryzę, która muska twarz. Artysta posługując się techniką impastu, stworzył powierzchnię, która żyje i oddycha. Pociągnięcia pędzla są swobodne, z lekką nutą chaosu, jakby przemówić chciały do widza w języku nature's whisper. Patrząc na tę scenę, serce może poczuć ciepło, jakby wracało do wspomnień z dzieciństwa, kiedy biegało się po podobnych polach. „Wow, jakie to duże!” mogłoby wykrzyknąć 7-letnie dziecko, zachwycone ogromem przestrzeni. To obraz, który zachęca do refleksji, zanurzenia się w tym, co minione, a jednocześnie pełne jest życia. A może to po prostu „peace” w czystej formie. To połączenie natury i emocji, które sprawia, że chce się zatrzymać przed tym dziełem na dłużej.