Opis obrazu

Obra składa się z 8 blaszanych podobrazi o wymiarach 37x110cm. W oparciu o posiadaną wiedzę artystka zdecydowała się stworzyć „hologram” rzeczywistości wielowymiarowej. W pracach, oprócz figuratywnego przedstawienia elementów urbanistycznych, zakodowanej przestrzeni biologicznej jaką są przetworzone fragmenty zdjęć RTG porusza wątek swoich osobistych poszukiwań wiodących do odpowiedzi na pytanie o trwanie, bycie, współistnienie. Użyła metafory hologramu - myśli, miejsc, doświadczeń, strachu, niewiadomej. Prace mają dowieść istnienia wielu wymiarów rzeczywistości postrzeganej nie tylko z artystki perspektywy ale również w procesie interakcji z otoczeniem. Blacha, której użyła jako podobrazia, pozwoliła odnaleźć i wykorzystać dodatkowe wartości artystyczne w odbiciu. Obraz włączający odbicie oglądającego i jego otoczenie zwielokrotnił treść – każde spojrzenie buduje tu nową rzeczywistość. Dzięki odbiciu obraz uzyskał siłę wciągania - otaczająca go przestrzeń, oglądający - wpisują się bowiem w jego treść, są jego „czasowym” elementem. W fizycznym ujęciu obraz charakteryzuje się określona fizycznością: grubością, szerokością i wysokością, ale jednocześnie zawarta jest w pracy dodatkowa wartość - strzałkę czasu. Obraz bowiem poddany został procesowi entropii materii co w rozumieniu praw fizyki uwzględnia czas. Zmieniać się będzie zgodnie z zasadami fizyki kwantowej i jako obiekt materialny ostatecznie ulegnie rozproszeniu w otaczającej go rzeczywistości, jednocząc się z nią. Tworząc pracę artystka chce mieć pewność, iż przemiana fizyczna obrazu będzie zauważalna dla obserwujących, dlatego nie bez znaczenia jest materiał, który wybrała jako podobrazie. Ulegać on będzie „rdzewieniu”, co wniesie dodatkowy walor koloru w monochromatycznej pracy. Będzie „żył” a w zasadzie „umierał” w rozumieniu filozoficzno – fizycznym. Będzie to proces niezależny już autorki i stanowić będzie swoisty dowód na istnienie wyższej świadomości, łączącej wszystkie materialne elementy rzeczywistości.