Opis obrazu

Na obrazie dominuje gama ciepłych i zimnych barw, gdzie intensywne czerwienie i pomarańcze kontrastują z głębokim błękitem. Główna postać, o enigmatycznym wyrazie twarzy, zanurzona jest w wirze geometrycznych wzorów i mozaik, które nadają dziełu niemalże kalejdoskopowy charakter. Jej postać owinięta jest w tajemniczą, kolorową tkaninę, pełna symboli przypominających starożytne glify. Całość obrazu emanuje spokojem i intymnością. Jest w nim coś hipnotyzującego, co przyciąga uwagę i zatrzymuje na dłużej. Atmosfera jest jakby na pograniczu marzenia sennego. Artysta zdaje się stosować technikę impasto, nakładając farbę grubo i zdecydowanie, co dodaje powierzchni struktury i głębi. Patrząc na obraz, czuje się melancholię zmieszaną z nutką nostalgii. To dzieło potrafi wywołać poczucie tęsknoty, ale nie wiadomo właściwie za czym. Czy to za przeszłością? Może za utraconym czasem? A może za jakimś "dream" - nieosiągalnym marzeniem? "Patrz, ona prawie śpiewa!" – mogłoby powiedzieć 7-letnie dziecko, zauważając delikatność gestów postaci. To obraz, który można by oglądać godzinami, za każdym razem odkrywając w nim coś nowego. Jest w nim ukryta historia, jak opowieść, której koniec sami musimy sobie dopowiedzieć. Takie szczególne dzieło wzbudza refleksję nad tym, jak artysta potrafi przelać na płótno emocje i enigmatyczność, tworząc coś wyjątkowego.