Opis obrazu

Na obrazie widzimy dwie cebule spoczywające na drewnianej powierzchni. Kolory są ciepłe, złociste, a tło skąpane w odcieniach oliwkowej zieleni stwarza nostalgiczny nastrój. Drewno wydaje się wręcz dotykalne, z jego sękatą fakturą, którą artysta uchwycił za pomocą doskonałej techniki światłocienia. Cebule mają lśniące łupiny, które wyglądają tak naturalnie, że niemal czuć ich zapach. Kompozycja jest prosta, ale wyrafinowana – przyciąga wzrok swoją symetrią i subtelnością detali. Patrząc na nią, można poczuć spokój i zrozumieć piękno codziennych przedmiotów. To jest jak "magic". Widz ma okazję zinterpretować obraz na różne sposoby; przypomina to pieczołowitość holenderskich mistrzów martwej natury. Zastanawiam się, jak artysta potrafił uchwycić takie emocje w tak prozaicznych elementach. Dla dziecka to mogłyby być "dwie wielkie kulki z zielenią". Może to właśnie szept czasu, który mówi, że piękno jest wszędzie, tylko trzeba je dostrzec.