Opis obrazu

Na obrazie dominuje prostota formy i intensywność kolorów. Tło wypełnia delikatna, pastelowa pomarańcz, która przypomina ciepłe promienie zachodzącego słońca. Na tym tle wyrastają pionowe, prostokątne bryły w odcieniach głębokiego, morskiego błękitu. Kontrast między tymi barwami emanuje subtelną elegancją i spokojem. Kompozycja jest zrównoważona, mimo że nieco asymetryczna — niebieskie kształty zdają się kierować wzrok widza w prawą stronę obrazu. Obraz emanuje spokojem i pewną tajemniczością. Minimalizm formy i wyrazistość kolorów sprawiają, że można w nim odnaleźć elementy zarówno nowoczesnego, jak i abstrakcyjnego stylu. Technika pociągnięć pędzla tworzy teksturę, która wprowadza dynamikę do statycznej kompozycji. Te krzywe i linie są jakby na granicy chaosu i porządku. Wow, jakie to fajne! Obraz może budzić różnorodne emocje — od refleksji nad porządkiem świata po wewnętrzne wyciszenie. Dla mnie to jak spojrzenie w głąb nieznanego, w coś, co jednocześnie jest blisko, ale wciąż nieosiągalne. Kolorystyka wywołuje nostalgia for something lost and found. A co jeśli te niebieskie słupy to drzewa w zaczarowanym lesie? To takie poetyckie pytanie, które pozostaje w pamięci.