Opis obrazu

Na obrazie widać kobietę otuloną w delikatną, zielonkawą tkaninę, która zdaje się falować jak wiatr na wiosennej łące. Tło w odcieniach głębokiego brązu tworzy kontrast z blaskiem jej skóry, nadając całości nieco tajemniczy, niemal romantyczny nastrój. Twarz kobiety, zwrócona profilem, emanuje spokojem, a jej zakręcone włosy przypominają ciepłe kolory jesieni. Styl artysty jest subtelny, ale dobitny – użycie światłocienia dodaje postaci trójwymiarowości, jakby chciała wyjść z płótna i opowiedzieć swoją historię. Obraz wydaje się mówić do widza "stop and ponder" i budzi ciekawość co do tego, co dzieje się poza ramą. Czy ona marzy? Może zamyślona. Czysta paleta barw i płynność linii przynoszą spokój, ale i tajemnicę, która nie daje spokoju. Dzieło wykonane techniką olejną, a jego faktura przypomina miękkie muśnięcia. Dla mnie ten obraz to jak cicha melodia, delikatna i zmysłowa, która pozostaje na długo w pamięci. Może przypominać o pięknie naturalnej prostoty i zachęca do zatrzymania się choć na chwilę w codziennym zgiełku. A dziecko by powiedziało: „Wow, pani zawinęła się jak cukierek!” I to właśnie magiczne w tej sztuce – jej zdolność do bycia wielowymiarową w swej prostocie.