Opis obrazu

Ten obraz to prawdziwa uczta dla oczu. Widać na nim miękkie, zaokrąglone wzgórza, które przypominają jakby gigantyczne kopuły porośnięte bujnymi, zielonymi drzewami. Kolory przechodzą od soczystej zieleni po subtelne, niebieskie odcienie, a w tle majaczy niebo pełne białych, puszystych chmur. Kształty są lekko wyidealizowane, jakby z dziecięcej kreskówki, co dodaje kompozycji pewnej magii. Atmosfera obrazu jest sielankowa, spokojna, niemal idylliczna. Można się poczuć, jakby to miejsce było ucieczką od codzienności, jakąś magiczną krainą. Artysta posłużył się techniką pointylizmu, co sprawia, że dzieło wydaje się niemal trójwymiarowe. Dzięki temu każda kępka drzew tworzy wrażenie bogactwa i głębi. Patrząc na ten krajobraz, można poczuć spokój i tęsknotę za prostszym życiem. Obraz wywołuje uśmiech i zachwyt - "Look, magiczne wzgórza!" powiedziałoby dziecko. Według mnie, ma on coś z bajki - te wszystkie kolory i kształty powodują, że chce się tam znaleźć i pobiec po tej zieleni. Tekstura i kolory tworzą harmonijny świat, w którym można się zatracić choć na chwilę. To dzieło naprawdę emituje pozytywną energię i optymizm.