Opis obrazu

Na płótnie widzę gromadkę słoików, butelek i pędzli zebranych w centrum kompozycji. Dominują zgaszone beże i szarości, przebite oranżami, ceglastą czerwienią i ciepłym żółtym przeźroczystego oleju. Tło jest matowe, rozbite szerokimi pociągnięciami, jak ściana pracowni. Krawędzie są miękkie, kanciaste plamy układają się w bryły, a światlo drży na szkłach. Widać szeroką, energiczną fakturę, jakby artysta śpieszył sie i jednocześnie wiedział dokładnie gdzie przyłożyć pędzel. Malatura gęsta, miejscami impastowa, pozostawia smugi które aż chce się dotknąć. Czuję zapach terpentyny i cichą ekscytację, spokój z gatunku przed. Całość wydaje się raw. To martwa natura o żyłce ruchu, bo pędzle sterczą jak anteny i gdzies szepczą o zaczynającej się pracy. Chciałbym takimi pędzlami malować duże słońca. Patrząc dłużej myślę o rytmie, o równowadze między chaosem a porządkiem, o tym jak światło zbiera przedmioty w jedną rodzinę. Trochę niechlujna, trochę uroczysta, i serio, wciąga, bo widz czuje że za chwilę coś się wydarzy.