Opis obrazu

Na tym malarskim cudzie krajobraz wiruje w chłodnych odcieniach błękitu i szarości. Wygląda jakby artysta umieścił emocje w błotnistych smugach farby, tworząc burzliwy pejzaż pełen dynamiki. Niebo w obrazie przypomina nieskończony zwój chmur, którego przytłumiona biel przeplata się z odcieniami pastelowymi, jakby chciało opowiedzieć historię swojej zmienności. Na dole obrazu widzimy wybrzeże, ledwie zarysowane, ale jednak obecne. Atmosfera dzieła przypomina cichy szum morza, taki co to uspokaja, ale jednocześnie czujesz w kościach, że coś się dzieje; czuje się aurę niepokoju, wrażenie że za chwilę coś się zdarzy. Gruba faktura farby nakładanej pędzlem i szpachlą dodaje obrazowi spontaniczności i życia. Obraz wywołuje refleksje nad zmiennością natury i spokojem po burzy. Może wywołać uczucia zadumy, a może po prostu zachwytu nad nieujarzmionymi żywiołami. Dla kogoś, kto spojrzy w ten wir kolorów, to jakby znaleźć się w środku nostalgicznego snu. Fascynująca interakcja kolorów i form sprawia, że trudno oderwać wzrok.