Opis obrazu

Na obrazie widać feerię kolorów, które tańczą na płótnie jakby przypadkiem, a jednak tworzą harmonijną całość. Dominują pastelowe odcienie różu, błękitu i żółci, które przenikają się nawzajem, tworząc imresjonistyczny efekt mgły. Kształty są niekonkretne, abstrakcyjne wręcz, ale mają w sobie coś z natury. Może to kwiaty na łące? A może po prostu gra świateł i cieni? Artysta użył techniki impastu, nakładając farbę warstwami, nadając obrazowi fakturę i głębię. To jakby obrazu dotknąć, poczuć tę strukturę pod palcami. Atmosfera dzieła jest spokojna, wręcz medytacyjna. Odbiorca może poczuć wewnętrzny spokój, ale i lekki niepokój z powodu tej tajemniczej nieoczywistości formy. Obraz przypomina sen, z którego człowiek nie chce się obudzić. Może być też odbierany jako symbol chaosu, który z bliska wydaje się zagraconym kłębowiskiem myśli, lecz z perspektywy nabiera porządku. Kiedy patrzę na ten obraz, myślę sobie: "Wow, jest magiczny!" To jedno z tych dzieł, które mówi więcej niż tysiąc słów. This painting evokes a sense of wonder, pozostawiając w nas chęć odkrywania więcej. A jakby to opisać dziecko? Obraz jest jak bajka bez końca, pełna kolorowych chmurek. Coś pięknego, co zostaje w głowie na długo.