Opis obrazu

Obraz emanuje ciepłem i spokojem jesiennego lasu. Dominują pomarańcze i brązy, jakby liście przesiąkły słońcem. Kształty są nieregularne, plamy farby układają się w drzewa, a może to złudzenie. Gruba faktura malarska przywodzi na myśl impasto, gdzie każdy pociągnięcie pędzlem jest wyraźne i materialne. Atmosfera? Spokojna jak późne popołudnie. Można by rzec magiczna. Artysta postawił na ekspresję, używając dynamicznych ruchów pędzla. Styl bliski abstrakcji, z pewnym ukłonem w stronę impresjonizmu. Czuje się tu energię natury, ale w bardzo subtelnym wydaniu. Może to drzewa gadają? Może wiatr szepcze do ucha? Odbiorca może tu znaleźć nostalgiczne wspomnienie jesieni, może same jesienne spacery. Obraz sprawia, że myślę o cukierkach – mam ochotę na coś słodkiego. A te kolory! Wow, magiczne. Dzieciak powiedziałby: "Wygląda jak wielki talerz spaghetti!" Fascynujący mix ciepłych tonów przyciąga wzrok i wzbudza lekkie zamyślenie. Czy to las, czy marzenie, trudno powiedzieć.