Opis obrazu

Obraz emanuje delikatnym, niemal eterycznym nastrojem. Widzimy tu sylwetkę kobiety, zanurzoną w miękkich pociągnięciach pędzla, które zdają się tańczyć w subtelnych odcieniach pasteli. Dominujące są szarości i beże, które harmonijnie mieszają się z ciepłymi czerwieniami i pomarańczami, tworząc ciekawą kolorystyczną symfonię. Kompozycja jest nieco rozmyta, niedopowiedziana, co dodaje jej nutki tajemniczości. Kobieta spogląda lekko w bok, jej twarz jest tylko częściowo zdefiniowana, co sprawia, że widz odnosi wrażenie, jakby uchwycił moment z ulotnego snu. Technika użyta przez artystę to niepewny, ale mistrzowsko kontrolowany impast. Grube warstwy farby nakładane z wyraźnym zamiarem nadają przestrzeni obrazu niemal trójwymiarowego charakteru. Użycie światła i cienia jest tu subtelne, ale trafne, dodając głębi postaci. Obraz budzi w odbiorcy różnorodne emocje i refleksje. Można poczuć spokój, ale i lekką melancholię. Dla mnie osobiście, jest to jakby echo przeszłości, moment uchwycony gdzieś pomiędzy rzeczywistością a marzeniem. I takie artystyczne "wow", które powoduje, że człowiek zatrzymuje się na chwilę i po prostu patrzy. Dziecko mogłoby powiedzieć: "Ona wygląda jak z bajki!". Ten obraz tętni życiem w subtelny i jednocześnie intrygujący sposób, zachęcając, by zanurzyć się w jego klimat i pozostać tam na chwilę dłużej.