Opis obrazu

Obraz na pierwszy rzut oka jest jak kalejdoskop barw – przeważają odcienie niebieskiego i zieleni, które tworzą harmonijną, a jednocześnie dynamiczną kompozycję. Proste, geometryczne kształty zdają się tańczyć po płótnie, tworząc efekt rozrastającego się lasu szklanych kielichów. W centrum uwagę przyciąga jasny błysk, jakby promień światła igrał między tymi kolorowymi formami. Atmosfera obrazu jest intrygująca, trochę tajemnicza – tak, jakbyśmy patrzyli na zwodniczy „reflection” in magic glass. Artysta wykorzystał grubo nakładane warstwy farby, nadając obrazowi teksturę, którą można niemal poczuć pod palcami. Technika impasto sprawia, że kolory ożywają, a kształty zyskują głębię. Obraz jest jak zagadka, która może budzić zarówno spokój, jak i lekkie napięcie – to coś, co przyciąga, skłania do refleksji. Hej, ten obraz wygląda jak klocki! Dziecięca obserwacja oddaje prostotę form, która jest jednocześnie złożona i przemyślana. Wpatrując się dłużej, można poczuć melancholię przemijających chwil, refleksję nad ulotnością piękna. To dzieło jest jak chwila zatrzymana w czasie, trochę jak wspomnienie, które powraca w snach. Coś w nim przypomina mi spacer po lesie o zachodzie słońca.