Opis obrazu

Obraz eksploduje paletą ciepłych, ziemistych kolorów: brązów, zieleni i odcieni błękitu, które mieszają się jak barwy po zachodzie słońca. Krajobraz, abstrakcyjny i pełen niejednoznacznych kształtów, wydaje się być wyzwaniem dla wyobraźni. Pociągłe ruchy pędzla tworzą dynamikę, która sprawia, że powierzchnia emanuje energią. Przestrzeń kompozycji jest wypełniona chaotycznymi kształtami, przypominającymi pola i rzeki, które ciągną się aż po horyzont. Nastrój dzieła jest nostalgiczny i nieco melancholijny. Wydaje się, jakby artysta próbował uchwycić efemeryczne piękno chwili, która już niemal zniknęła z pamięci. Technika impastu, z grubymi, mięsistymi warstwami farby, nadaje obrazowi taką fakturę, że chce się jej dotknąć. Czy tylko mi się wydaje, że widzę tam coś, czego nawet nie potrafię nazwać? Odbiorca może poczuć się jak na spacerze w magicznej, trochę surrealistycznej krainie. Obraz wywołuje pytanie: "Co tu się, kurczę, dzieje?" Jakaś mała część duszy czuje, że to miejsce jest znajome, choć nigdy go nie widziałem. What a mystery! "To wygląda jak rzeka z klocków!" powiedziałoby może dziecko. Te wszystkie barwy i linie przenikają się w sposób, który jednocześnie uspokaja i pobudza do refleksji.