Opis obrazu

Na obrazie widzimy pejzaż z industrialnym zacięciem. Dominują tu chłodne barwy: niebieskości, szarości oraz subtelne odcienie beżu, które wplatają się w gładką taflę wody. Na pierwszy rzut oka wydaje się jakby malarz używał szerokiego pędzla lub może nawet szpachli. Struktura farby jest gruba i wyrazista, co dodaje kompozycji dynamiki. Horyzont łagodnie się rozmywa, tworząc wrażenie nieskończoności. Mimo że miejsce wydaje się opustoszałe, to jednak ma w sobie coś magic "something magical". Obraz emanuje spokojem z nutką melancholii. Powietrze wydaje się ciężkie, jakby przed burzą. Warto też zwrócić uwagę na sposób nakładania farby, który jest ekspresyjny i nieuporządkowany, jakby artysta chciał uchwycić chwilę, zanim zniknie na zawsze. Patrząc na to dzieło można poczuć tęsknotę za czymś nieuchwytnym, jakby to miejsce zachęcało do refleksji o przemijaniu. Jest tu coś, co może wzbudzać wspomnienia – morze, które widzimy w oddali, odbija niebo, tworząc obraz niczym z dziecięcych snów. Fajnie, że to tak wygląda! Może to poranek, może wieczór. W takich chwilach człowiek czuje się mały, ale jednocześnie częścią czegoś większego. Czyż to nie jest piękne?