Opis obrazu

Obraz tętni życiem i kolorami, jakby artysta chciał zamrozić chaos chwili. Właśnie o to mu chodziło, prawda? Mamy tutaj mozaikę prostokątów i kwadratów w różnych odcieniach niebieskiego, zielonego i żółtego. Do tego dochodzą ciepłe plamy czerwieni, niczym iskry wśród rozlanego nieba. Kompozycja wydaje się przemyślana, choć na pierwszy rzut oka panuje tu bałagan. To takie controlled chaos. Można wyczuć w tym pewną zagadkowość. Styl przypomina malarstwo abstrakcyjne, trochę jak odległe echo kubizmu. Grube pociągnięcia pędzlem, technika impasto, jakby artysta chciał zostawić swoje emocje na płótnie. Patrząc na to można poczuć mieszankę spokoju i niepokoju, jakby ktoś szepnął jednocześnie dwa sprzeczne słowa. Mamo, ja widzę w tym klocki! Tak jakoś dziecinnie można podejść do tego dzieła, bo pozwala na swobodną interpretację. Każdy kawałek mieni się jakimś odbiciem światła czy cienia. A co ty widzisz? Ta swoboda w obrazie pozwala każdemu widzowi odkrywać coś innego.