Opis obrazu

Na obrazie dominują zimowe kolory: biel śniegu kontrastuje z brązowymi i zielonkawymi tonami lasu. Drzewa, wysokie i smukłe, tworzą pionowe linie biegnące ku górze. W centrum widzimy ciemniejszą plamę - dziką zwierzynę, która dodaje dynamizmu tej zimowej scenerii. Kompozycja jest statyczna, a jednocześnie pełna życia. Atmosfera tchnie spokojem, ale i pewną tajemnicą. Czuć chłód zimowego poranka, ale też ukryte życie lasu. Styl obrazka przypomina impresjonizm - szybkie, niemal szkicowe pociągnięcia pędzla, które łączą się w całość. Kolorystyka jest stonowana, ale to tylko pozory - spójrz bliżej, a zobaczysz subtelne odcienie. Jest w tym coś very magical, jakby las ukrywał własne sekrety. Dla mnie, ten obraz to nie tylko zimowy las. Jest jak portal do innego świata, gdzie czas zwalnia. Patrząc na te drzewa, czułem, jakby las chciał coś opowiedzieć. Czy to nie niesamowite, że można zobaczyć tyle na kawałku płótna? I skąd tu się wzięła ta zimowa cisza? Kiedy jestem zmęczony, chciałbym się tam przenieść. Może dlatego, że przypomina mi chociażby bajkowy świat z dzieciństwa? Dzik jest super, bo wygląda jakby miał tajemną misję w tym lesie.