Opis obrazu

Na obrazie dominują stonowane kolory, z odrobiną czerwieni, która przyciąga wzrok. Postaci, rozrzucone jakby w różnych wymiarach czasu, wydają się płynąć w przestrzeniach obramowanych błękitami i beżami. Jest coś poruszającego w sposobie, w jaki malarz umieszcza każdą postać na płótnie. Atmosfera obrazu jest nieco nostalgic, a jednocześnie nasycona spokojem. Ma się wrażenie, że czas płynie wolniej, jak w lazy Sunday. Styl jest minimalistyczny, surowy, co nadaje kompozycji trochę surrealnego charakteru. Artysta zdaje się bawić kontrastami i liniami prostymi, które łamią przestrzeń na mniejsze fragmenty. Technika jest czysta i przemyślana, z wyraźnym wykorzystaniem plam barwnych. Może to być obraz o marzeniach, o dorastaniu. Dla mnie to przypomina dzieciństwo nad morzem. Niesie emocje, takie jak tęsknota za niewinnością, za nieskończoną wolnością. Moja siostra może by powiedziała: „Patrz, dzieci bawią się w wodzie!”. Obraz jest taki dreamy. Niby prosty, ale emocje, które wzbudza, są skomplikowane. Naprawdę, można zatracić się w tej harmonii i spokoju. Z jednej strony prostota, z drugiej głęboka refleksja – obrazy mają tę magiczną moc opowiadania historii bez słów. Takie małe arcydzieło codzienności.