Opis obrazu

Ten obraz to festiwal kształtów i kolorów, przyprawiający o zawrót głowy. Dominują tu błękity, szarości i beże, gdzieniegdzie przerywane jaskrawym akcentem czerwieni i pomarańczu. Kształty są geometryczne, jakby ktoś rzucił puzzle na plótno i odszedł. Postać z czarną kulą zamiast głowy zdaje się być w ruchu, a może po prostu rozpływa się w abstrakcji. Ha, kto by to wiedział. Całość wygląda jak sen układany z kawałków codzienności. Nastrój obrazu jest niejednoznaczny. Może to nostalgia. Może chaos codzienności. Czujesz jakby powietrze wibrowało od energii. Ale z drugiej strony, ta kompozycja jest jakoś magicznie uspokajająca. Styl jest zdecydowanie nowoczesny, z nutą kubizmu, a technika to impasto, przez co faktura rózni się w zależności od miejsca. Wywołuje mieszane uczucia. Ciekawość, a może lekkie zagubienie. W głowie rodzą się pytania. Co to znaczy? Czemu tamta część jest czarna? Artysta pewno bawił się formą, szukał wolności w chaosie. Patrząc na to można poczuć, jakby obraz mówił: "Life is messy". Gdybym miał siedem lat, powiedziałbym: "Dlaczego ludziki są takie dziwne?". Tak właśnie dzieci patrzą na sztukę, bez filtra. Ten obraz skłania do refleksji, zmusza do myślenia i pozwala po trochu zabłądzić.