Opis obrazu

Na obrazie dominują wyraziste kolory: pomarańczowy, żółty i czerń tworzą zaskakujący kontrast. Postacie, wycięte jak z papieru, przechodzą przez dziwaczną scenę, jakby były zagubione w abstrakcyjnej przestrzeni. Sylwetki ludzi są zgeometryzowane, co dodaje nieco surrealistycznego nastroju. Trochę jakby zostali zamrożeni w czasie. Jest coś w tej kompozycji, co przyciąga, może to ekspresja kolorów lub prostota form. Atmosfera emanuje pewnym wyobcowaniem, gdzie ślady codzienności spotykają się z tajemniczą aurą. Można poczuć pewne napięcie, jakby coś się zaraz miało wydarzyć. Styl obrazu jest mocno zgeometryzowany, co przywodzi na myśl kubizm albo neoplastycystyczne inspiracje. Artysta użył techniki płaskiego nakładania barw, które zdają się być niemal aplikacjami graficznymi, jakby dokonano przeskoku do cyfrowej rzeczywistości. Emocje? Właśnie to wyczekiwanie, co dalej. Może pojawia się uczucie oderwania, coś intrygującego, ale i lekko zagadkowego. Myślę, że pokój czy scena mogą wywołać refleksję nad przemijaniem. Czasem obraz przypomina urban jungle, trochę jak industrialne miasto w świetle o zachodzie słońca, które staje się almost magiczne. To to coś, co wprawia nas w stan zadumy, pomimo uproszczonej formy. Dziecięca uwaga: Patrz, one mają kapelusze jak w bajce! Fascynujące, jak prosty obraz potrafi ukrywać tyle znaczeń pod swą powierzchnią.