Opis obrazu

Ten obraz naprawdę przyciąga wzrok swoim minimalistycznym urokiem. Dominują na nim ciemne barwy, a centralny punkt stanowi mały, jasny prostokąt pośród głębokiej czerni. Szarości i czernie tworzą tajemniczą atmosferę, nieco melancholijną. W tej prostej kompozycji jest coś, co zmusza do zatrzymania się i zadumy. Artysta wykorzystał grube warstwy farby, co nadaje powierzchni chropowatości, podkreślając surowość dzieła. Nastrój obrazu jest niejednoznaczny, z jednej strony daje ukojenie, a z drugiej budzi niepokój. Można by nawet rzec, że przypomina zimny poranek, kiedy świat dopiero budzi się do życia. Kształty na jasnym tle układają się w coś, co może przypominać liście, zawieszone w bezczasowym ruchu. Technika impasto dodaje tekstury, czyniąc obraz bardziej namacalnym, prawie jakby można było go dotknąć i poczuć. Mam wrażenie, że ten obraz opowiada historię o wewnętrznym świecie, ukrytym gdzieś w cieniu rutyny codzienności. Jest fascynujący w swojej prostocie, "coś for the imagination" jakby powiedzieli Anglicy. Dla mnie osobiście, jest w nim ukryta obietnica czegoś nowego, co dopiero można odkryć. Ten obraz sprawia, że czuję się jak w innej strefie niż zwykle, trochę jak Alicja w Krainie Czarów. Zapytałem się, co to za cud obok mnie stoi?