Opis obrazu

Obraz, który mamy przed oczami, to surrealistyczna gra świateł i barw. Dominują tu szarości i biele, przetykane gdzieniegdzie ciepłymi, czerwonymi akcentami. Kompozycja jest raczej asymetryczna, co dodaje dziełu dynamizmu i sprawia, że nie można od niego oderwać wzroku. Na obrazie widzimy kilka nie do końca wyraźnych sylwetek. Te postacie, przesunięte w dół płótna, jakby odbijają się w wodzie. Czy to rzeczywistość, czy może jej zniekształcone echo? Nastrój to codzienna tajemnica, pomimo prostoty barw, jest coś intrygującego, skrywającego głębszą historię. Artysta zastosował rozmyte kontury i płynne przejścia kolorów, co przywodzi na myśl impresjonistyczne techniki. Patrząc na obraz, można poczuć mieszankę spokoju i niepokoju, jakby czas stanął w miejscu, ale coś czaiło się tuż za rogiem. "Naprawdę fajny obrazek!", powiedziałoby dziecko. Na mokrą powierzchnię zadanej rzeczywistości wkrada się break w postaci czerwonych linii, jakby artysta chciał dodać dramatyzmu całemu przedstawieniu. Czy to wspomnienia? Może po prostu abstrakcyjny melanż emocji. Dzieło wydaje się mówić do nas: "Rozejrzyj się dookoła, jest więcej do odkrycia, niż się wydaje". W tym całym szumie widzimy jednak pewną ciszę, moment zastanowienia. Można powiedzieć, że pozostawia viewer in awe, zastanawiającego się nad granicami pomiędzy tym, co realne, a tym co wyobrażone.