Opis obrazu

Obraz prezentuje nietypową kompozycję, gdzie na tle prostokątnych bloków kolorów centralną część zajmuje postać siedzącego człowieka. Jego sylwetka jest biała, bez wyraźnych szczegółów, co nadaje mu tajemniczości. Kolory - żółcie, czerwienie - tworzą kontrast z ciemną sylwetką psa. Nie ma tu chaosu, wszystko zdaje się być powściągliwe, a zarazem intensywne. Nastrój obrazu jest intrygujący i nieco melancholijny, z subtelną nutą nostalgii. Czujesz się jakbyś patrzył na chwilę wyjętą z czyjegoś snu. Artysta zdaje się bawić techniką płaskich form i minimalizmu, łącząc go z abstrakcyjnymi plamami koloru. To takie intrygują, prawda? Przyglądając się dłużej, można odczuć spokój, ale i pewien niepokój. Coś jak "co tu się dzieje?" postawione w głowie. Może interpretacja zależy od tego, co dzielisz ze światem zewnętrznym, a co pozostawiasz w sobie. Obraz przemawia też do młodszych widzów. Dziecko mogłoby powiedzieć: "To wygląda jak człowiek, co ma przyjaciela psa!". Taka prostota i niewinność dziecięca dodaje jeszcze jednej warstwy do odbioru. Wow, ten artysta naprawdę wie, jak złapać "attention" widza. Rozważając wszystkie emocje, można poczuć tę mieszankę fascynacji i refleksji, która nie opuszcza długo po odejściu od obrazu.