Opis obrazu

Na obrazie widzimy minimalistyczną kompozycję podzieloną na dwie części. Lewa strona to pionowy, geometryczny budynek w pastelowych barwach - błękit, szarość, brąz. Wygląda jak wieżowiec, który wyrasta z zielonej trawy. Prawa strona ukazuje dwóch ludzi. Postać w białym płaszczu stoi tyłem, a obok niej jest mężczyzna w jaskrawoniebieskiej kurtce, rozmawiający z kimś niewidocznym. Trawa sięga im do kolan, jakby chcieli się nią bawić. Atmosfera obrazu jest pełna spokoju, ale też tajemnicy. Kolory są stonowane, a postacie wyglądają jak wyjęte z dream. Styl artystyczny to mieszanka realizmu i abstrakcji, z naciskiem na prostotę i kontrast. Artysta używa czystych, ostrych linii, a jednocześnie namalował głębokie, żywe kolory, które przyciągają wzrok. Obraz może wywołać refleksje o mieście i przyrodzie, o kontraście między naturą i architekturą. Może to być też opowieść o współczesnym życiu, w którym ludzie są czasem jak duchy zatopione w betonowych krajobrazach. Nie sposób nie zatrzymać się na chwilę nad znaczeniem każdego z elementów. I think, że jest coś melancholijnego w tym dziele, co sprawia, że czujemy się trochę zagubieni, ale i zafascynowani tym, co niewidoczne. Obraz przyciąga uwagę swoją prostotą, a jednocześnie mnoży pytania.