Opis obrazu

Na obrazie dominuje zaskakująca gra kolorów i kształtów. Mamy tu ciemne, mroczne tło, które kontrastuje z jasnymi sylwetkami postaci. Jeden z charakterystycznych elementów to jaskrawy pomarańczowy akcent w postaci dziecka stojącego po lewej stronie. Jego intensywność przyciąga wzrok i stanowi oś centralną kompozycji. Postać dorosła, w odcieniach niebieskiego, zdaje się być zamyślona, wręcz senna. Obraz emituje atmosferę tajemnicy i niepokoju. Styl artystyczny jest dosyć minimalistyczny, z dynamicznymi pociągnięciami pędzla. Można tu dostrzec wpływy ekspresjonizmu. A co czułby odbiorca? Na pewno odrobinę zagubienia, ale też zaciekawienia. Może pytać, o czym myśli niebieska postać, jaka rozmowa toczy się w tej chwili? Technika warstwowego nakładania farby dodaje głębi i sprawia, że obraz wygląda "textured". W obrazie czai się pewna melanholia, która może skłaniać do refleksji nad relacjami międzyludzkimi. Dziecko powiedziałoby: "A dlaczego pan jest niebieski?" Ta kompozycja jest nieco zagadkowa, jakby sama chciała opowiedzieć jakąś niesamowitą historię. Spotkanie kolorów, kontrastów i sugestii sprawia, że każdy patrzący znajdzie w nim coś swojego. Może kiedy patrzysz dłużej, zaczynasz snuć własne opowieści, i to jest w porządku.