Opis obrazu

Na obrazie widzimy wnętrze opustoszałego tramwaju, wypełnione chłodnymi odcieniami szarości i niebieskiego, co tworzy atmosferę nostalgii i izolacji. Kompozycja skupia się na dwóch postaciach — kobiecie w kostiumie przypominającym średniowieczne ubrania i innej postaci osadzonej w fotelu, co przywodzi na myśl scenę z dawnych epok przeniesioną do współczesności. Artysta używa kontrastujących kolorów: intensywny niebieski i głęboka czerwień włosów nadają całości surrealistycznego charakteru. Sztuka ta przypomina nieco technikę witrażu, gdzie linie są wyraźnie zaznaczone, a paleta ograniczona, co podkreśla dramatyzm sceny. Na pierwszy rzut oka jest tu coś niepokojącego, jakbyśmy byli świadkami ukrytego dramatu. Może to nawet pewna magia, która sprawia, że widz czuje się jednocześnie zaintrygowany i zaniepokojony. Dużo tu tajemniczości. Dla mnie obraz ten niesie echo codziennych podróży, które skrywają w sobie wiele historii — niektóre smutne, inne pełne nadziei. Wprowadza nas w taki "mood", który można określić jako unattainable, niemożliwy do uchwycenia w zwykłych słowach. Jakby to powiedziało dziecko, wygląda, jakby ludzie z bajki wsiedli do tramwaju w naszym mieście. Czy to spotkanie przypadkowe, czy zaplanowane? Może nigdy się nie dowiemy, ale na pewno będziemy zastanawiać się nad głębią tej niecodziennej sceny.