Opis obrazu

Słuchajcie, co za niesamowity obraz. Przedstawia on wirującą, kalejdoskopową wizję świata motyli, ułożonych na tle przeplatanym szklanymi panelami. Każdy panel skrywa inne odcienie i faktury skrzydeł, od subtelnych oranżów po głęboką zieleń. I ten stół w centrum, na którym stoi czerwona płachta z zielonym świecznikiem, jest jak punkt zatrzymania w tym chaotycznym tańcu. Atmosfera obrazu jest niespokojna, ale fascynująca, przypomina mi sen. Taki nie do końca uchwytny. Styl malowania to iluzja optyczna w najlepszym wydaniu. Artysta zgrabnie łączy realistyczne detale z surrealistycznym układem, sprawiając, że wszystko kręci się w naszych głowach. Technika precyzyjna jak szwajcarski zegarek, każdy motyl ma swoją osobowość. Jak to widzę, malarz chciał, byśmy poczuli tę ulotność chwili, może nawet jakiś rodzaj nostalgii. Emocje, które mnie ogarniają, są dziwnie sprzeczne. Z jednej strony coś w tym jest magicznego, almost enchanting, a z drugiej strony niepokój. Odbiorca widzi coś, co przekracza proste piękno natury, sugerując tajemnicę. A wiecie, co jedno siedmioletnie dziecko by mogło powiedzieć? „Te motyle wyglądają jakby chciały uciec!” I to jest świetne. Bo każdy z nas ma chyba ochotę czasem uciec w świat marzeń, prawda?