Opis obrazu

Na obrazie dominuje chłodny, miętowy odcień nieba i morza, tworząc spokojną i stonowaną atmosferę. Można by pomyśleć, że to scena z zimowego poranka, gdzie wszystko jest uśpione. W centrum kompozycji widzimy duże, surowe skały wynurzające się z wody, które dodają pejzażowi tajemniczości. Jest też coś intrygującego - mały znak z numerem 69, który zdaje się skrywać jakąś historię. Artysta zastosował technikę pointylizmu, co sprawia, że woda zdaje się migotać, niczym pokryta małymi kropkami światła. Ten obraz jest jakby zaproszeniem do kontemplacji, zanurzenia się w tej ciszy. Czujemy się lekko nostalgiczni, a może nawet trochę zagubieni w bezkresie przyrody. A może to jest miejsce, gdzie piraci ukryli skarb? Tak by powiedziało dziecko. Kolejne skojarzenie, które się nasuwa, to freedom, poczucie wolności płynące z nieograniczonej przestrzeni. Dla mnie ten obraz to przypomnienie o pięknie i potędze natury, która potrafi być jednocześnie łagodna i surowa.