Opis obrazu

Na obrazie królują miękkie, stonowane kolory, które decyzją artysty przyciągają wzrok, nie próbując się narzucać. Podejrzewam, że błękity i zielenie mają tu swoje specjalne miejsce, tworząc harmonijną, choć nieco eteryczną kompozycję. Postać na obrazie, o dużych oczach i ciekawym wyrazie twarzy, sprawia wrażenie zafascynowanej światem, ale i jakby trochę zagubionej. Rozkład kolorów przypomina delikatny kleks akwareli, który swobodnie się rozpływa. Cały obraz emanuje atmosferą spokoju, ale i tęsknoty. Jakby czegoś mu brakowało. Technika, którą zastosował artysta, to coś pomiędzy akrylem a akwarelą. Trochę tajemnicza, trochę magiczna. Aż chce się podejść bliżej i zajrzeć głębiej w ten świat. Jest tu coś ujmująco prostego, co może poruszyć każdego, kto na niego spojrzy. Może dzieci miałyby powiedzieć po prostu, że to magiczny obrazek. Coś w stylu, „ale fajne niebo na nim”. Patrząc na to dzieło, człowiek zastanawia się nad sensem wszystkiego, co go otacza. That's the charm of simplicity. Częściowo dlatego, że sam obraz jest swego rodzaju zagadką. Też macie wrażenie, że ktoś snuje opowieść, której końca jeszcze nie znamy?