Opis obrazu

Ten obraz to prawdziwy kalejdoskop emocji i wizualnych doznań. Na pierwszy rzut oka uderza nas ciemna, nieco mroczna paleta zieleni, brązów i złocistych tonów. Dominują geometryczne kształty; postacie są wydłużone, przypominające trochę marionetki. Atmosfera dzieła jest jednocześnie niepokojąca i zaskakująco urzekająca. Artyście udało się uchwycić coś nieuchwytnego, coś pomiędzy snem a koszmarem. Styl przypomina surrealizm z nutką groteski. Artysta z wprawą balansuje na granicy rzeczywistości i fantazji. Użycie światła jest intrygujące; z jednej strony przyciąga wzrok, z drugiej potęguje tajemniczość. Emocje, jakie może wywoływać obraz, są zróżnicowane. Może to być lekki dreszczyk, ale także fascynacja. Dziecięca postać siedząca na postkolonialnej marionetce może symbolizować niewinność zderzoną z nieubłagalnym czasem. Mój kot by się pewnie przestraszył tego szkieletu. Każdy element składa się tutaj na jedno słowo: uncanny. I choć może wydawać się onieśmielający, nastrój tajemniczości sprawia, że trudno oderwać wzrok. Czy obraz mówi o kruchości życia, czy to tylko sen na jawie? Tylko artysta wie, a my możemy snuć własne refleksje. Fascynujące, nie sądzisz?