Opis obrazu

Na obrazie dominuje tajemnicza paleta ciemnych zieleni i błękitów, z których wyłania się ogromna postać przypominająca ptaka lub dziwnego stwora. Jego duże, okrągłe oko patrzy w dal, a wielki, czarny dziób kontrastuje z różowawym ciałem. Obok niego roi się od mniejszych, chaotycznie uformowanych istotek, które zdają się tańczyć lub zwisać w powietrzu. Te małe stworzenia, jakby utkane z piór i barwnych plam, wprowadzają nieco koloru do całej kompozycji. Jest w tym pewna „weirdness”, jakby cała scena była częścią snu lub iluzji. Atmosfera jest gęsta, tajemnicza, trochę surrealistyczna. Czujesz się jak dziecko, które zgubiło się w lesie pełnym dziwnych, nieznanych mieszkańców. Artysta używa technik, które przypominają mieszankę oleju i akwareli, tworząc miękkie przejścia między kolorami i fakturami. Jest w tym coś spontanicznego, ale jednocześnie kontrolowanego. Obraz wywołuje mieszane uczucia – od ciekawości po pewien rodzaj niepokoju. Nie do końca wiadomo, co te stwory robią, czy powinniśmy się ich bać, czy im współczuć. "Wygląda jak z bajki, w której wszystko jest na opak", powiedziałby 7-latek. Może to portret samotności, a może po prostu artystyczny chaos, który każdy interpretuje na swój sposób. Patrząc na to dzieło, zastanawiasz się, co inspirowało twórcę. Może to osobista historia zagubienia albo wyraz wewnętrznego buntu. Tak czy inaczej, trudno oderwać od tego wzrok.