Opis obrazu

Obraz przedstawia surrealistyczną scenę w tonacji czerni i bieli. Przestrzeń wypełnia niebo pełne białych kropek, przypominających gwiazdy. Na pierwszym planie widzimy postać z dużymi oczami, o długich, białych włosach, ubraną w pasiastą sukienkę. Wygląda, jakby była zagubiona, trzymając różaniec w dłoniach. On jest taki smutny! Na niebie unosi się dziwna postać w czymś przypominającym latający talerz. Jest to mała, łysa postać o podobnie wielkich oczach. Całość kompozycji tworzy atmosferę tajemnicy i niepokoju. Krzysztof Iwin, artysta stojący za tym dziełem, posługuje się techniką akrylową, tworząc miękkie, eteryczne kontury. Styl jest nieco dziecinny, a zarazem mroczny. Inspiruje do zastanowienia się nad samotnością i poszukiwaniem sensu. Możemy odczuwać pewien niepokój, ale też ciekawość: co te postacie tutaj robią? Jest coś magicznego, almost mystical w tym, jak farba nakłada się na płótno. To obraz, który mówi, choć słów nie używa. Daje do myślenia, pozwala zatracić się w własnych refleksjach.