Opis obrazu

Przedstawiony obraz to prawdziwa wizualna zagadka. Dominuje w nim szarość przenikająca poszczególne elementy, tworząca jednocześnie tajemniczą mgłę i konkretność form. Na środku widzimy postać, której ciało jest osobliwie zestawione z mechanicznymi elementami. Wyraźnie zaznaczone kontury nadają jej kanciasty, niemalże robotyczny wygląd. Kompozycja ogranicza się do klucza monochromatycznego, co wzmacnia surrealistyczny nastrój obrazu. Ten nieoczywisty styl przypomina nieco senne wizje albo odległe wspomnienie. Pierwsze wrażenie? Coś jak w filmie science fiction. Postać, choć wydaje się statyczna, emanuje dziwnym niepokojem, jakby była chwilę przed złapaniem przez sen w potrzask. Obraz może budzić wewnętrzny niepokój, nawet lekki dreszczyk, bo kto wie, co się tu naprawdę dzieje? Technika? Rzekłbym kolaż z domieszką fantazji. Każdy szczegół pieczołowicie ukazany, przemyślany aż do bólu. Siedmioletnie dziecko powiedziałoby: "Wygląda jak robotek, który się zgubił." Jest to dzieło, które przyciąga i zmusza do zastanowienia. Zatrzymujesz się i czujesz, że chłoniesz coś więcej niż tylko kształty. Ten obraz mówi językiem emocji.