Opis obrazu

Obraz wyróżnia się intensywnymi kolorami, gdzie ciepłe odcienie czerwieni i pomarańczy kontrastują z chłodnym błękitem w tle. Postać dziecka z wydłużonym, nienaturalnym nosem jest umieszczona centralnie, co przyciąga uwagę od razu. To trochę jak z bajki o Pinokiu, ale bardziej surrealistyczne. Kompozycja wydaje się niepokojąca, co wzmacnia atmosfera dzieła. Artysta wykorzystał grubą fakturę farb, by podkreślić ekspresję. Technika? Można by ją nazwać mieszanką surrealizmu i prymitywizmu. Każdy pociągnięcie pędzla pokazuje pewną surowość. Takie "rough" podejście wzbudza uczucie nostalgii i niepokoju zarazem. Patrząc na to dziecko, można poczuć niepokój. Jest samotne, może trochę zagubione w tej całej przestrzeni. Jakby lekko przestraszone. Czemu ma taki nos? Dla mnie to dzieło mówi o akceptacji siebie, mimo że świat może być dziwny i nie zawsze przyjazny. Może to właśnie sztuka jest takim zwierciadłem emocji, głębokich na tyle, że każdy znajdzie w nich coś osobistego. Tajemniczość bijąca z obrazu sprawia, że trudno się od niego oderwać. Rodzi myśli o inności i oryginalności, o tym, co nas czyni wyjątkowymi. "Czemu ma taki duży nos?", zapytałoby dziecko. I właśnie to pytanie popycha nas do własnych refleksji.