Opis obrazu

Na obrazie dominuje ciepły, rdzawy kolor tła, który stanowi ciekawy kontrast dla chłodnego błękitu ubrania postaci. Twarz jest centralnym elementem kompozycji, ukazana w subtelnych odcieniach różu i beżu. Ma duże, lekko melancholijne oczy i nieco zasmucony wyraz. Artystyczny styl przypomina nurt surrealizmu, z nutką dziecięcej ciekawości. Malarskie pociągnięcia pędzla są wyraźne, co nadaje całości tzw. textured look. Atmosfera obrazu jest jednocześnie nostalgicza i tajemnicza. Może nawet lekko przygnębiająca. Patrząc na postać, można poczuć coś na kształt troski. Jakby się zastanawiała, o czym myśli i co przeżywa. Jego prostota przyciąga i sprawia, że zatrzymujemy się na moment, by poszukać własnych interpretacji. "Wygląda jak lalka!" mógłby powiedzieć siedmiolatek, z wielkimi oczyma zerkający na obraz. Ta twarz jakby chciała coś nam zasygnalizować. Chociaż obraz jest stonowany, wywołuje całą gamę emocji, od smutku po ciekawość. Jest w tym coś osobliwego, co sprawia, że nie można się od niego oderwać. Sobie myślę, że może to być też echo naszej własnej wewnętrznej refleksji.